Shri Krishna Jayanti Message by Acharya Shri K.R. Manoj Ji
AVS
ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಜಯಂತಿಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ (14 ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ 2025), ಆರ್ಷ ವಿದ್ಯಾ ಸಮಾಜದ ಸಂಸ್ಥಾಪಕರಾದ ಆಚಾರ್ಯ ಶ್ರೀ ಕೆ.ಆರ್. ಮನೋಜ್ ಜಿರವರ ಸಂದೇಶ:
ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಜಯಂತಿಯ ಹಾರ್ದಿಕ ಶುಭಾಶಯಗಳು!
ಇಂದು ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಜಯಂತಿ. ಸನಾತನ ಧರ್ಮ ಸಂರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿ ದ್ವಾಪರ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಅವತಾರವೆತ್ತಿದ ಪುಣ್ಯಾತ್ಮನ ಜನ್ಮದಿನವನ್ನು ದೇಶಾದ್ಯಂತ ವಿವಿಧ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳೊಂದಿಗೆ ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ.
ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನಂತಹ ಮಹಾತ್ಮರನ್ನು ಹೇಗೆ ಪೂಜಿಸಬೇಕು? “ಸ್ವಾಧ್ಯಾಯೇನ ಮಹರ್ಷಿಭ್ಯೋ” – ಸನಾತನ ಧರ್ಮವು ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸುತ್ತದೆ. ಅಧ್ಯಯನ, ಅಧ್ಯಾಪನ ಮತ್ತು ಸ್ವಾಂಶೀಕರಣವೇ ಸ್ವಾಧ್ಯಾಯ. ಮಹಾತ್ಮರ ಜೀವನ ಮತ್ತು ಸಂದೇಶವನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿ, ಪ್ರಚಾರ ಮಾಡಿ ಮತ್ತು ಕಾಲೋಚಿತವಾಗಿ ಅನುಸರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಅವರನ್ನು ಪೂಜಿಸಬೇಕು ಎಂದು ಋಷಿಗಳು ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ, ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ ರೋಮಾಂಚನಕಾರಿ ಉಜ್ವಲ ವೀರಚರಿತ್ರೆಯು ಇಂದಿಗೂ ಸಾಕಷ್ಟು ಅಧ್ಯಯನ ವಿಷಯವಾಗಿದೆಯೇ ಎಂಬುದು ಸಂದೇಹ. ಇದು ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಅವರು ಸಂರಕ್ಷಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ ಸನಾತನ ಧರ್ಮದ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಜನರಿಗೆ ತೀವ್ರ ಅಜ್ಞಾನವಿದೆ.
ಸನಾತನ ಧರ್ಮ ಎಂಬ ಪದವನ್ನೇ ಕೇಳದ ಕೋಟ್ಯಂತರ ಜನರಿದ್ದಾರೆ, ಭಾರತದಲ್ಲಿಯೂ ಸಹ. ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ನಡೆದ ವಿವಾದದ ಕಾರಣದಿಂದಲೇ ಅನೇಕರು ಈ ಪದವನ್ನು ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಕೇಳಿದ್ದಾರೆ. ನಮ್ಮ ಧರ್ಮದ ನಿಜವಾದ ಹೆಸರೇ ತಿಳಿಯದವರಿಗೆ ಸನಾತನ ಧರ್ಮ ಎಂದರೇನು? ಏಕೆ? ಹೇಗೆ? ಸನಾತನ ಧರ್ಮದ ಈಶ್ವರ ದರ್ಶನ, ಜೀವನ ದರ್ಶನ ಎಂಬ ಮೂಲಭೂತ ವಿಷಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಶ್ನೋತ್ತರಗಳಿಗಾಗಲಿ, ಸಂವಾದಕ್ಕಾಗಲಿ ಪ್ರಸ್ತುತತೆ ಇಲ್ಲವಲ್ಲವೇ? ಅಷ್ಟರಮಟ್ಟಿಗೆ ತೀವ್ರ ಅಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ತಪ್ಪು ಕಲ್ಪನೆಗಳು ಈ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿವೆ.
ಪರಮೇಶ್ವರ, ವಿವಿಧ ಈಶ್ವರ ಪ್ರತೀಕಗಳು – (ಪರಾಶಕ್ತಿ, ಮಹಾವಿಷ್ಣು, ಬ್ರಹ್ಮ, ಗಣಪತಿ, ಸುಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯ, ಶಾಸ್ತಾ, etc), ಶ್ರೀರಾಮ, ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ, ಅಯ್ಯಪ್ಪ ಮುಂತಾದ ಅವತಾರಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಅನೇಕರಿಗೆ ಸಾಮಾನ್ಯ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ಇವರ ವಿರುದ್ಧದ ತಪ್ಪು ಕಲ್ಪನೆಗಳು, ವಿಮರ್ಶೆಗಳು, ಹಾಸ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಸುಳ್ಳು ಕಥೆಗಳು ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಹರಡಿವೆ. ಕೆಲವರು ಇವುಗಳನ್ನು ಉದ್ದೇಶಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ಪ್ರಚಾರ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಈ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಈ ವರ್ಷದ ಅಷ್ಟಮಿ ರೋಹಿಣಿ ದಿನ ಬಂದಿದೆ.
ಅನೇಕರಿಗೆ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ ಬಗ್ಗೆ ಆಳವಾದ ತಪ್ಪು ಕಲ್ಪನೆಗಳು ಮತ್ತು ವಿಮರ್ಶೆಗಳಿವೆ. ಅಧಿಕೃತವಲ್ಲದ ಕೆಲವು ಸಾಹಿತ್ಯಗಳನ್ನು ಆಧರಿಸಿ ಅವರು ಇಂದಿಗೂ ಆರೋಪಗಳಿಗೆ ಗುರಿಯಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ ಜೀವನ ಮತ್ತು ಸಂದೇಶವನ್ನು ದಾಖಲಿಸಿದ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಕೃತಿ ವ್ಯಾಸಮಹಾಭಾರತ ಎಂಬುದರಲ್ಲಿ ಯಾರಿಗೂ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯವಿಲ್ಲ. ಈ ಗ್ರಂಥವನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿದಾಗ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ ಮಹತ್ವವು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ. ನಂತರದ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಬಂದ ಅನೇಕ ಪುಸ್ತಕಗಳು (ಪುರಾಣಗಳು ಸೇರಿದಂತೆ) ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ ಜೀವನ ಮತ್ತು ದರ್ಶನವನ್ನು ತಿರುಚಿ, ಅವರ ಅವತಾರದ ಉದ್ದೇಶವನ್ನೇ ಹಾಳುಮಾಡಿದವು ಎಂಬುದು ವಾಸ್ತವ. ಸನಾತನ ಧರ್ಮವನ್ನು ಹೇಗಾದರೂ “ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡಬೇಕು” ಎಂದು ಬಯಸುವ ದುಷ್ಟಬುದ್ಧಿಯ ವಂಶಸ್ಥರು ಇವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಆಯುಧವಾಗಿ ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ಕೃತಯುಗದಲ್ಲಿ ಬಂದ ಬದರಿನಾರಾಯಣ, ತ್ರೇತಾಯುಗದಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದ ಶ್ರೀರಾಮ, ದ್ವಾಪರಯುಗದ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಇವರೆಲ್ಲರೂ ಮಹಾನಾರಾಯಣ ಮಹರ್ಷಿಯ (ಕಾರಣಲೋಕದ ಬ್ರಹ್ಮರ್ಷಿಯ) ಯುಗಾವತಾರಗಳಾಗಿದ್ದರು ಎಂದು ವ್ಯಾಸಮಹಾಭಾರತ ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸುತ್ತದೆ. ತಪಸ್ಸು, ಸ್ವಾಧ್ಯಾಯಾದಿಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿ ಸನಾತನ ಧರ್ಮದ ಅಧ್ಯಯನ, ಅನುಷ್ಠಾನ, ಪ್ರಚಾರ ಎಂಬ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ನಿರತರಾಗಿ, ಬಹುಮಟ್ಟಿಗೆ ನಿಗೂಢವಾಗಿ ಜೀವಿಸಿದ ಮಹಾತ್ಮನೇ ಆದಿನಾರಾಯಣ. ಶ್ರೀರಾಮ ಮತ್ತು ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಸನಾತನ ಧರ್ಮ ಸಂರಕ್ಷಣೆಯನ್ನೇ ತಮ್ಮ ಕರ್ತವ್ಯವಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದವರು.
ಸನಾತನ ಧರ್ಮ, ಜನತೆ, ಸಂಸ್ಕೃತಿ, ಜೀವನ ಮೌಲ್ಯಗಳು, ರಾಷ್ಟ್ರ, ವಿಜ್ಞಾನಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಉಂಟಾಗುವ ಬಾಹ್ಯ ಮತ್ತು ಆಂತರಿಕ ಸವಾಲುಗಳನ್ನು ಸಮೂಲವಾಗಿ (ಕಾರಣಸಹಿತ) ಪರಿಹರಿಸುವುದು, ಮುಂದಿನ ತಲೆಮಾರುಗಳಿಗೆ ಹರಡುವಂತೆ ಸದಾ ಪ್ರಸ್ತುತವಾದ ಉಜ್ವಲ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುವುದು ಧರ್ಮ ಸಂರಕ್ಷಣೆ ಎಂಬ ದೌತ್ಯದಲ್ಲಿ ಅಡಗಿದೆ.
ಅಂದಿನ ಕಾಲಘಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ಎಲ್ಲಾ ಬೆದರಿಕೆಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಿ ಸೋಲಿಸಿದ್ದು ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ, ಸದಾ ಪ್ರಸ್ತುತವಾದ – ಭಾರತೀಯ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಇಂದಿಗೂ ಪ್ರಜ್ವಲಿಸಿ ನಿಂತಿರುವ – ಅತ್ಯಂತ ಶ್ರೇಷ್ಠವಾದ ಆಡಳಿತ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಕಲ್ಪನೆ – ರಾಮರಾಜ್ಯ ದರ್ಶನವನ್ನು- ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಪಥಕ್ಕೆ ತಂದ ಖ್ಯಾತಿಯೂ ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರನಿಗೆ ಲಭಿಸಿತು.
ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ ಅದ್ಭುತ ಜೀವನ ಕಥೆಯನ್ನು ಈ ಪೋಸ್ಟ್ನಲ್ಲಿ ದಾಖಲಿಸಿ ಮುಗಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತಿಳಿದಿದೆ. ಕೃಷ್ಣ ಜನಿಸುವ ವರ್ಷಗಳ ಮೊದಲೇ ಅವರ ತಂದೆ-ತಾಯಿಯರನ್ನು ಮಾವ ಕಂಸ ಕಾರಾಗೃಹದಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸಿದನು. ಸಹೋದರರನ್ನು ಕೊಲೆ ಮಾಡಿದನು. ಜನಿಸಿದ್ದು ಜೈಲಿನಲ್ಲಿ. ತಾಯಿಯ ಎದೆಹಾಲು ಕುಡಿಯುವ ಭಾಗ್ಯವೂ ಆ ಶಿಶುವಿಗೆ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ. ಜನಿಸಿದ ತಕ್ಷಣ ಹೆತ್ತ ತಾಯಿಯಿಂದ ಬೇರ್ಪಟ್ಟು ಸಾಕು ತಾಯಿ (ಬೆಳೆಸಿದ ತಾಯಿ) ಮತ್ತು ಸಾಕು ತಂದೆಯ ಮನೆಗೆ ವರ್ಗಾಯಿಸಲಾಯಿತು. ಅಲ್ಲಿಯೂ ನಾಶಮಾಡಲು ಶತ್ರುಗಳು! ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲೆಡೆ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟುಗಳು, ಶತ್ರುಗಳು, ವಿಮರ್ಶಕರು. ತಂದೆ, ತಾಯಿ, ರಾಜ, ಜನರು ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ಸನಾತನ ಧರ್ಮ ಮತ್ತು ಜಗತ್ತನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ಬಂದವರು ತಮ್ಮ ಜೀವವನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಲ್ಲವೇ? ಅವರು ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ಪರೀಕ್ಷಾ ಹಂತಗಳನ್ನು ದಾಟಿದರು. ಎಲ್ಲಾ ಶತ್ರುಗಳನ್ನು ಸೋಲಿಸಿದರು.
ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು ಯಾವಾಗಲೂ ರಾಜಕೀಯದೊಂದಿಗೆ ಸಾಗಿದರೂ, ಅಧಿಕಾರದ ರಾಜಕೀಯದಿಂದ ದೂರವಿದ್ದರು. ಶಿಶುಗಳನ್ನು ಸಹ ನೆಲಕ್ಕೆ ಅಪ್ಪಳಿಸಿ ಕೊಲ್ಲಲು ಹಿಂಜರಿಯದ ಕ್ರೂರ ಕಂಸನನ್ನು ಕೊಂದ ನಂತರ ಮಥುರೆಯನ್ನು ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಿದರೂ, ಅವರು ಮಥುರೆಯ ಅಧಿಪತಿಯಾಗಲಿಲ್ಲ. ಅಂದಿನ ಪದ್ಧತಿ ಹಾಗಿದ್ದರೂ! ಅವರು ತಮ್ಮ ತಂದೆ ವಸುದೇವರನ್ನೊ ಅಥವಾ ಅಣ್ಣ ಬಲಭದ್ರರಾಮನನ್ನೊ ರಾಜನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಬಹುದಿತ್ತು. ಆದರೆ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು ಹಾಗೆ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ, ಸೆರೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಹಳೆಯ ರಾಜ ಉಗ್ರಸೇನನನ್ನೇ ಮಥುರೆಯ ರಾಜನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದರು. ವಸುದೇವರು ಹಿಂದಿನಂತೆ ಮಂತ್ರಿ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಮಾತ್ರ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದರು. ಮಥುರೆಯನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ನಡೆದ ಎಲ್ಲಾ ಹೋರಾಟಗಳಲ್ಲಿ, ಸಾಮಾನ್ಯ ಸೈನಿಕರಂತೆ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಮತ್ತು ಬಲರಾಮರು ಮುಂಚೂಣಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಹೋರಾಡಿದರು. ಯಾವುದೇ ಸ್ಥಾನಮಾನಗಳು, ಬಹುಮಾನಗಳು ಅಥವಾ ವೇತನವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಲಿಲ್ಲ!
ಬಲಭದ್ರರಾಮನಿಗೆ ವರದಕ್ಷಿಣೆಯಾಗಿ ದೊರೆತ ದ್ವಾರಕೆಯಲ್ಲಿ ಸುಂದರವಾದ ರಾಜಧಾನಿಯ ನಿರ್ಮಾಣವನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಿದ್ದು ಮತ್ತು ಜರಾಸಂಧನ ನಿರಂತರ ಆಕ್ರಮಣಗಳಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಲು ಮಥುರೆಯ ನಿವಾಸಿಗಳನ್ನು ಹೊಸ ರಾಜಧಾನಿಗೆ ಕರೆದೊಯ್ದಿದ್ದು ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನೇ. ಅಲ್ಲಿಯೂ ರಾಜ ಉಗ್ರಸೇನನೇ!
ಮಥುರೆಯನ್ನು ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ನೆರೆಯ ರಾಜ್ಯಗಳನ್ನೂ ಆಕ್ರಮಿಸಿ ದೊಡ್ಡ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಏರಿದ್ದ ಜರಾಸಂಧನ ಮಗಧವು ಅಂದಿನ ಸಜ್ಜನರ ದುಃಸ್ವಪ್ನವಾಗಿತ್ತು. ಸಣ್ಣ ರಾಜ್ಯಗಳನ್ನು ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡು, ತೊಂಬತ್ತೊಂಬತ್ತು ರಾಜರನ್ನು ನರಬಲಿಗಾಗಿ ಸೆರೆಹಿಡಿದಿದ್ದವನು, ಕ್ರೂರ ಜರಾಸಂಧ. ಅವನ ನೂರನೇ ಗುರಿ ಮಥುರೆಯ ರಾಜ ಉಗ್ರಸೇನ!
ನೂರು ರಾಜರು ಪೂರ್ಣಗೊಂಡ ನಂತರ ನರಬಲಿ ಎಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿದ್ದು ಇವರೆಲ್ಲರ ಅದೃಷ್ಟ!
ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ ಸಮರ್ಥ ಯುದ್ಧತಂತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಜರಾಸಂಧ ಮಾತ್ರ ಕೊಲ್ಲಲ್ಪಟ್ಟನು. ಮಗಧದ ಸೈನಿಕರು, ನಿವಾಸಿಗಳು ಅಥವಾ ಜರಾಸಂಧನ ಕುಟುಂಬವು ಕೊಲ್ಲಲ್ಪಡಲಿಲ್ಲ. ಅನ್ಯಾಯವಾಗಿ ಒಬ್ಬರೂ ಸಾಯದೆ, ಕೇವಲ ಮಹಾಪರಾಧಿಯನ್ನು ಮಾತ್ರ ಕೊಲ್ಲುವ ಅಪೂರ್ವ ಯುದ್ಧ ಮಾದರಿ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ಸೇರಿದ್ದು!
ವಿಶೇಷತೆಗಳು ಮುಗಿದಿಲ್ಲ! ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು ಇಂದಿನ ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ಶ್ರೀಮಂತ ರಾಷ್ಟ್ರಕ್ಕೆ ಸಮನಾದ ಸಂಪತ್ ಸಮೃದ್ಧಿಯಿದ್ದ ಮಗಧದ ಆಡಳಿತಗಾರನಾಗಬಹುದಿತ್ತು. ಮಗಧವನ್ನು ಪಾಂಡವರಿಗೂ ನೀಡಲಿಲ್ಲ. ನಿರಂತರವಾಗಿ ಮಥುರಾವನ್ನು ಆಕ್ರಮಿಸಿದ ದೇಶವಾಗಿದ್ದರೂ, ಮಗಧವನ್ನು ಸಾಮಂತ ರಾಜ್ಯವನ್ನಾಗಿಯೂ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ. ಜರಾಸಂಧನ ಮಗನನ್ನೇ (ಸಹದೇವ) ಮಗಧಾಧಿಪತಿಯನ್ನಾಗಿ ಪಟ್ಟಾಭಿಷೇಕ ಮಾಡಿದರು. ಮಗಧದಿಂದ ಅವರು ಏನನ್ನೂ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ. ಒಂದು ನಾಣ್ಯ, ಕಾಣಿಕೆ, ಹೂವೂ ಸಹ ಇಲ್ಲ! ಜರಾಸಂಧನ ಸೆರೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ರಾಜರು ಧನ, ಸಂಪತ್ತು, ರಾಜ್ಯ ಇವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನಿಗೆ “ತಮ್ಮ ಜೀವನ ಮರಳಿ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದರ ಪ್ರತಿಯಾಗಿ” ಎಂದು ನೀಡಿದರು. ಆದರೆ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಅದೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ನಿರಾಕರಿಸಿದರು. ಬಲವಂತವಾಗಿ ಸಮರ್ಪಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಬಹುಮಾನಗಳನ್ನು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ವಿತರಿಸಿದರು. ಇದು ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ ಧರ್ಮಯುದ್ಧ ಮಾದರಿಯ ಮತ್ತೊಂದು ಆಯಾಮ! ಮಾನವಕುಲವು ಯಾವಾಗಲೂ ಶ್ರೇಷ್ಠವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವ ಕೆಲವು ಮೌಲ್ಯಗಳ ರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿ, ಎಲ್ಲಾ ಮಾರ್ಗಗಳನ್ನು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿ ವಿಫಲವಾದಾಗ, ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿ ನಡೆಸುವ ಹೋರಾಟಗಳ ಉದಾಹರಣೆಗಳನ್ನು ನಾವು ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರ ಮತ್ತು ಶ್ರೀವಾಸುದೇವಕೃಷ್ಣರಲ್ಲಿ ಕಾಣುತ್ತೇವೆ.
ವಧಾರ್ಹವಾದ 100 ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸಿದ ನಂತರ ಶಿಶುಪಾಲನನ್ನು ವಧಿಸುವಾಗಲೂ, ಚೇದಿ ರಾಜ್ಯದ ಅಧಿಪತಿಯಾಗಿ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು ಶಿಶುಪಾಲನ ಮಗನನ್ನೇ (ಧೃಷ್ಟಕೇತು) ಪಟ್ಟಾಭಿಷೇಕ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ಇಲ್ಲಿಯೂ ಶಿಶುಪಾಲನನ್ನು ಮಾತ್ರ ವಧಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಚೇದಿ ರಾಜ್ಯದಿಂದ ಏನನ್ನೂ ಸ್ವೀಕರಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ಪ್ರಾಗ್ಜ್ಯೋತಿಷದ ನರಕಾಸುರನನ್ನು ವಧಿಸಿ 16000 ಸ್ತ್ರೀಯರನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವಾಗಲೂ, ಆ ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಸ್ಥಳೀಯರಿಗೇ ನೀಡಿದರು ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ. ಅಲ್ಲಿಯೂ ಅನ್ಯಾಯದ ಕೊಲೆ, ಲೂಟಿ ಇಲ್ಲ.
“ರಾಮೋ ವಿಗ್ರಹವಾನ್ ಧರ್ಮ:” ಎಂದು ವಾಲ್ಮೀಕಿ ರಾಮಾಯಣ ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಧರ್ಮದ ಮೂರ್ತಿಮದ್ಭಾವವೇ ಶ್ರೀರಾಮ ಎಂದರ್ಥ. ಇದನ್ನು ಹೇಳುವುದು ಶ್ರೀರಾಮನ ಅನುಯಾಯಿಗಳೋ, ಸ್ನೇಹಿತರೋ ಅಲ್ಲ. ಶ್ರೀರಾಮನ ಶತ್ರುಪಕ್ಷದಲ್ಲಿದ್ದ ಮಾರೀಚನು ರಾವಣನಿಗೆ ಉಪದೇಶಿಸುವ ಮಾತುಗಳಿವು. ಅಂದರೆ, ಶತ್ರುಗಳಿಂದಲೂ ಮಹಾತ್ಮ್ಯವನ್ನು ಅಂಗೀಕರಿಸುವುದು ತನ್ನ ನಿಜವಾದ ಮಹತ್ವ. ಅದೇ ರೀತಿ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ ವಿಷಯದಲ್ಲೂ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಜರಾಸಂಧ ಮತ್ತು ಶಿಶುಪಾಲನ ಮಕ್ಕಳು ಮಹಾಭಾರತ ಯುದ್ಧದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ “ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಎಲ್ಲಿರುವನೋ ಅಲ್ಲಿಯೇ ನಾವು” ಎಂಬ ನಿಲುವನ್ನು ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡರು. ತಮ್ಮ ತಂದೆಯರನ್ನು ಕೊಂದವನು ಎಂದು ತಿಳಿದಿದ್ದರೂ, ‘ಧರ್ಮಾತ್ಮನಾದ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು ಸರಿಯಾದದ್ದನ್ನೇ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ’ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆ ಅವರಿಗಿತ್ತು. ತಾನು ಕೊಂದವರ ಪುತ್ರರಲ್ಲಿಯೂ ಗೌರವ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಹುಟ್ಟಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾದ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಲೋಕದ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಬೇರೆ ಯಾರು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯ?
ಮಥುರಾ, ಮಗಧ, ಚೇದಿ, ಪ್ರಾಗ್ಜ್ಯೋತಿಷ, ಹಸ್ತಿನಾಪುರ ಸೇರಿದಂತೆ ಅನೇಕ ರಾಜ್ಯಗಳನ್ನು ಕ್ರೂರ ಆಡಳಿತಗಾರರಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಿ, ಆಡಳಿತವನ್ನು ಜನಪರ ರಾಜರಿಗೆ ಹಸ್ತಾಂತರಿಸಲಾಯಿತು. ನೂರಾರು ರಾಜರನ್ನು ಕಠಿಣ ಶಿಕ್ಷೆ, ಹಿಂಸೆ ಮತ್ತು ನರಬಲಿಯಿಂದ ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಿತು. ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು ಎರಡು ರಾಜಧಾನಿಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿದನು (ದ್ವಾರಕಾ, ಇಂದ್ರಪ್ರಸ್ಥ). ಆದರೆ ಯಾವುದೇ ರಾಜ್ಯದ ಆಡಳಿತಗಾರನಾಗಲಿಲ್ಲ.
ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ ಹೋರಾಟಗಳು ಮತ್ತು ಜೀವನವು ಯಾವಾಗಲೂ ಧರ್ಮ ಸಂರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿತ್ತು. ಅವರು ಎಂದಿಗೂ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಲಾಭಗಳನ್ನು ಬಯಸಲಿಲ್ಲ. ಪ್ರಲೋಭನೆಗಳು ಅಥವಾ ಪ್ರಚೋದನೆಗಳು ಅವರ ಮಾರ್ಗಕ್ಕೆ ಅಡ್ಡಿಯಾಗಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಇಡೀ ಜಗತ್ತು ವಿರುದ್ಧವಾಗಿದ್ದರೂ, ಅವರು ತಮಗೆ ಸರಿ ಎನಿಸಿದ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ದೃಢವಾಗಿ ನಿಂತರು. “ಕಳ್ಳ, ಮೋಸಗಾರ, ಸ್ತ್ರೀಲೋಲ” ಎಂದು ತಮ್ಮ ವಿರುದ್ಧ ಹರಡುತ್ತಿದ್ದ ಅಪಪ್ರಚಾರವನ್ನು ಅವರು ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸಿದರು. ಮಥುರೆಯ ನಿವಾಸಿಗಳನ್ನು ದ್ವಾರಕೆಗೆ ಕರೆತಂದಾಗ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು ಕೇಳಬೇಕಾದ ಆರೋಪಗಳು ಕಡಿಮೆಯಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ತಾವು ರಕ್ಷಿಸಿದ ಜನರಿಂದಲೂ “ಹೆದರುಕುಳಿ, ರಣ್ಛೋಡ್” ಎಂಬ ಟೀಕೆಗಳನ್ನು ಕೇಳಿದರೂ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ವಿಚಲಿತರಾಗಲಿಲ್ಲ.
ಬಹುಶಃ ಅತ್ಯಂತ ಹೆಚ್ಚು ಅಪಪ್ರಚಾರಕ್ಕೆ ಒಳಗಾದ ಮಹಾತ್ಮ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನೇ ಇರಬೇಕು! (ಇಂದಿಗೂ!). ಅವರು ಕಲಿಸಿದ ಸ್ಥಿತಪ್ರಜ್ಞತ್ವವು ಯಾವಾಗಲೂ ಅವರ ಆಭರಣವಾಗಿತ್ತು. ಅಪಮಾನ ಮತ್ತು ಗೌರವ, ನಿಂದೆ ಮತ್ತು ಸ್ತುತಿ, ಕಲ್ಲೆಸೆತ ಮತ್ತು ಹೂವಿನ ಹಾರವನ್ನು ಒಂದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮೌನವಾಗಿ, ಸಣ್ಣ ನಗುವಿನೊಂದಿಗೆ ಸ್ವೀಕರಿಸುವ ವಿಶಿಷ್ಟ ಮನೋಭಾವ! ತಾವೇ ನಿರ್ಮಿಸಿದ ಇಂದ್ರಪ್ರಸ್ಥದಲ್ಲಿ ನಡೆದ ರಾಜಸೂಯ ಯಾಗದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಎಂಜಲು ಎಲೆಗಳನ್ನು ತೆಗೆಯುವ ಮತ್ತು ಮಹಾತ್ಮರ ಕಾಲುಗಳನ್ನು ತೊಳೆಯುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದನು. ತನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತ, ಶಿಷ್ಯ, ಕಿರಿಯ ಸಹೋದರ ಮತ್ತು ಸಹೋದರಿಯ ಪತಿಯಾದ ಅರ್ಜುನನ ಸಾರಥಿಯಾಗಲು (ಚಾಲಕ), ಪಾಂಚಾಲಿಯ ಚಪ್ಪಲಿಗಳನ್ನು ತೆಗೆಯಲು, ದುರ್ವಾಸ ಮಹರ್ಷಿಯನ್ನು ಗೌರವಿಸಿ ಸ್ವತಃ ರಥವನ್ನು ಎಳೆಯಲು ಹಿಂಜರಿಯದ ವಿನಯವಂತ!
ದೂತತ್ವದ ಮೂಲಕ ಯುದ್ಧವನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಲು ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ ಶಾಂತಿಪ್ರಿಯ, ಅನಿವಾರ್ಯವಾದ ಧರ್ಮಯುದ್ಧದಿಂದ ಹಿಂದೆ ಸರಿಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ ಅರ್ಜುನನನ್ನು ಗೀತೋಪದೇಶದ ಮೂಲಕ ತಡೆದ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕ (ಪ್ರಪಂಚದ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಸಲಹೆಗಾರ)!
ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರ ಮತ್ತು ಗಾಂಧಾರಿಗೆ ಉಂಟಾದ ದುರವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ (ತಾನು ಹೇಳಿದ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದ್ದರಿಂದಲೇ ಆದರೂ!) ನೋವಿನಿಂದ ಕಣ್ಣೀರಿಟ್ಟ ಕರುಣಾಮೂರ್ತಿ!
ಹಸ್ತಿನಾಪುರದ ಚಕ್ರವರ್ತಿಯಾದ ಧರ್ಮಪುತ್ರನಿಗೆ ‘ರಾಮರಾಜ್ಯ ದರ್ಶನ’ ನೀಡಿದ ಉಪದೇಶಕ ಅಥವಾ ರಾಜಗುರು!
ಹಿಂಸೆ ಮತ್ತು ಸೆರೆಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಬಿದ್ದ ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ಬಹಿಷ್ಕರಿಸಿ ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸುವ ಸ್ಥಳೀಯ ಪದ್ಧತಿಗಳ ಬದಲಿಗೆ, ದುರದೃಷ್ಟವಂತರಾದ ಅವರನ್ನು ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಿ, ಗೌರವಿಸಿ, ರಕ್ಷಿಸುವ ಮಹತ್ತರವಾದ ಸ್ತ್ರೀ ಸಂರಕ್ಷಣಾ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಜಗತ್ತಿಗೆ ತೋರಿಸಿದ ಸ್ತ್ರೀಜನ ಸಂರಕ್ಷಕ!
ಸ್ಥಳೀಯ ಆಚಾರಗಳು ಮತ್ತು ಸ್ಮೃತಿ ನಿಯಮಗಳ ಬದಲಿಗೆ ಸನಾತನ ಧರ್ಮ ತತ್ವದ ಶ್ರುತಿ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಪುನಃಸ್ಥಾಪಿಸಿದ ಸಾಮಾಜಿಕ ಸುಧಾರಕ! – (ಐದು ಪತಿಗಳ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ದ್ರೌಪದಿಯನ್ನು ಎಲ್ಲರೂ ನಿಂದಿಸಿದಾಗ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು ಪಾಂಚಾಲಿಯ ಮಹಿಮೆಯನ್ನು ಅಂಗೀಕರಿಸಿದನು. ತನ್ನ ಪತ್ನಿ ಸತ್ಯಭಾಮೆಗೆ ಉಪದೇಶಿಸಲು ಪಾಂಚಾಲಿಯನ್ನು ನಿಯೋಜಿಸುತ್ತಾನೆ, ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ)
ಅತಿಆಚಾರದ ಬದಲಿಗೆ ಸದಾಚಾರ ಎಂದರೇನು ಎಂದು ಕಲಿಸಿದ ನವೋದಯ ನಾಯಕನಾದ ದಾರ್ಶನಿಕ! (ಸತ್ಯ, ಅಹಿಂಸೆ ಮುಂತಾದ ಸದಾಚಾರ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ಆಚರಿಸಬೇಕು ಎಂದು ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು ಉದಾಹರಣೆ ಸಹಿತ ವಿವರಿಸುತ್ತಾನೆ)
ಮಾದರಿ ಭಕ್ತ! (ಅತ್ಯಂತ ಉನ್ನತವಾದ ಶ್ರೀ ಪರಮೇಶ್ವರ ಭಕ್ತಿ ಯಾವಾಗಲೂ ತನ್ನಲ್ಲಿರಬೇಕೆಂದು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುವವನು, ಮಹಾತಪಸ್ವಿ! – ಮಹಾಭಾರತದಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು.)
ಇವೆಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ, ಯಾವಾಗಲೂ ಪ್ರಸ್ತುತವಾದ ಧರ್ಮ ಸಂರಕ್ಷಣಾ-ಕರ್ಮಯೋಗ ಜೀವನ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಜಗತ್ತಿಗೆ ನೀಡಿದ ಮಾದರಿ ಮನೀಷಿ! ಮಹಾಯೋಗಿ!
ವೈಯಕ್ತಿಕ ಲಾಭಗಳಿಗಾಗಿ (ಅಧಿಕಾರ, ಧನ, ಪದವಿ, ಸುಖಭೋಗಗಳು) ಅಲ್ಲದೆ, ಸನಾತನ ಧರ್ಮ ಸಂರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿ ಕೊನೆಯ ಕ್ಷಣದವರೆಗೂ ಶ್ರಮಿಸಿದ ಮಹಾತ್ಮ! (“ನಾನು ಹಾಗಿದ್ದರೆ ಮಾತ್ರ ಈ ಮಗು ಪುನರ್ಜೀವನ ಪಡೆಯಲಿ” ಎಂದು ಹೇಳಿ ಮೃತ ಪರೀಕ್ಷಿತನನ್ನು ಕೃಷ್ಣನು ಜೀವಂತಗೊಳಿಸಿದನು ಎಂದು ಮಹಾಭಾರತವು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.)
ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತವಾಗಿ, ಅದು ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ! ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ ಜೀವನ ಮತ್ತು ಸಂದೇಶವನ್ನು ಸರಿಯಾದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಚಾರ ಮಾಡಿದಿದ್ದರೆ, ಭಾರತ ಮತ್ತು ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ದುರ್ಗತಿ ಉಂಟಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಪುರಾಣಗಳು ಪ್ರಚಾರ ಮಾಡುವ ಗೋಲೋಕಕೃಷ್ಣನ ಸಂದೇಶವಲ್ಲ, ಮಹಾಭಾರತದ ಪಾರ್ಥಸಾರಥಿಯ ಸಂದೇಶವನ್ನು ಎಲ್ಲೆಡೆ ತಲುಪಿಸಬೇಕು. ಸ್ವಾಮಿ ವಿವೇಕಾನಂದರು ಕರೆ ನೀಡಿದ್ದೂ ಅದೇ!
ಶ್ರೀರಾಮ ಮತ್ತು ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ನಡೆಸಿದ ಧರ್ಮಯುದ್ಧಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಭಯೋತ್ಪಾದಕರು ಸಾಮಾನ್ಯ ಜನರ ವಿರುದ್ಧ ನಡೆಸುವ ಜಿಹಾದ್ ಅನ್ನು ಒಂದೇ ರೀತಿ ಚಿತ್ರಿಸುವ ಪ್ರವೃತ್ತಿ ಮತ್ತು ಸಮರ್ಥನಾ ಪ್ರಯತ್ನಗಳು ಈಗ ವ್ಯಾಪಕವಾಗುತ್ತಿವೆ. ಇದರ ವಿರುದ್ಧವೂ ಜಾಗ್ರತೆ ವಹಿಸಬೇಕು. “ಮಾನವರಲ್ಲಿ ಮಹೋನ್ನತ” ಎಂದು ಸ್ತುತಿಪಾಠಕರಿಂದ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಕೆಲವರು ಮಾಡಿದ ಮತ್ತು “ಮಾದರಿ ಪುರುಷನ” ಚರ್ಯೆಗಳು ಮತ್ತು ಉಪದೇಶಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ಅನುಯಾಯಿಗಳು ಇಂದಿಗೂ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವ ಜಿಹಾದ್ ಮತ್ತು ಶ್ರೀರಾಮ- ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಸೇರಿದಂತೆ ಅಸಂಖ್ಯಾತ ಕ್ಷಾತ್ರಧರ್ಮಿಷ್ಠರು ನಡೆಸಿದ ಧರ್ಮಯುದ್ಧಗಳ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳನ್ನು ನಾವು ಗುರುತಿಸಬೇಕು.
ಸನಾತನಧರ್ಮ ಎತ್ತಿಹಿಡಿಯುವ ಜೀವನ ಮೌಲ್ಯಗಳ ಸಂರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿ, ಕ್ರೂರ ಆಡಳಿತಗಾರರೊಂದಿಗೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಸುಶಿಕ್ಷಿತ ಸೈನಿಕರೊಂದಿಗೆ, ಸಂಧಾನದ ಎಲ್ಲಾ ಬಾಗಿಲುಗಳು ಮುಚ್ಚಿದಾಗ, ಬೇರೆ ಆಯ್ಕೆಗಳು ಇಲ್ಲದಾಗ ನಡೆಸಿದ ಹೋರಾಟಗಳೇ ಧರ್ಮಯುದ್ಧಗಳು. ಈ ವಾಸ್ತವವನ್ನು ಧರ್ಮಯುದ್ಧಗಳ ಚರಿತ್ರೆಗಳಾದ ಇತಿಹಾಸಗಳು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ. ಯುದ್ಧಸ್ಥಳ, ಯುದ್ಧ ಸಮಯ, ಯುದ್ಧ ನಿಯಮಗಳು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮೊದಲೇ ನಿಗದಿಪಡಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯ ಹೊರಗೆ ಸಾಮಾನ್ಯ ಜನರನ್ನು, ದೇವಾಲಯಗಳನ್ನು ಅಥವಾ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಕೇಂದ್ರಗಳನ್ನು ಯಾವುದನ್ನೂ ಆಕ್ರಮಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ. ಯುದ್ಧಭೂಮಿಗೆ ಬರುವ ದೂತ, ವೈದ್ಯ, ಹಿಮ್ಮೆಟ್ಟುವ ಸೈನಿಕ ಮುಂತಾದವರನ್ನು ಯಾರನ್ನೂ ಉಪದ್ರವಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ. ಮೃತರ ಸಂಬಂಧಿಕರನ್ನೂ ಸಹ ವಿಜೇತರು ರಕ್ಷಿಸುವ ಸಂಪ್ರದಾಯವಿತ್ತು. ಪ್ರಾಚೀನ ಭಾರತೀಯ ಯುದ್ಧಗಳಿಗೂ ಸಹ ನೀತಿ ಮತ್ತು ನಿಯಮಗಳಿದ್ದವು ಎಂದು ಅರ್ಥ.
ಮಹಿಳೆಯರು ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಂತೆ ಗುಲಾಮರು, ಸಂಪತ್ತು, ರಾಜ್ಯ, ಅಧಿಕಾರ, ಪ್ರಭಾವ, ಮತಾಧಿಪತ್ಯ ಇವುಗಳಿಗಾಗಿ ಕೊಲೆ, ದರೋಡೆ, ಅತ್ಯಾಚಾರ, ನರಮೇಧ, ದೇವಾಲಯಗಳ ಧ್ವಂಸ, ನಗರಗಳು ಮತ್ತು ಹಳ್ಳಿಗಳನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸುವುದು, ಶಾಲೆಗಳು, ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಗಳು ಮತ್ತು ಗ್ರಂಥಾಲಯಗಳನ್ನು ಸುಡುವುದು, ಮತಾಂತರ, ಜಜಿಯಾ ಇವೆಲ್ಲವೂ ಜಿಹಾದ್ನ ಇತಿಹಾಸ.
ಎಲ್ಲರೂ ನಿದ್ರಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ ಯಾವುದೇ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ಇಲ್ಲದೆ ನಿರಾಯುಧ ಮತ್ತು ನಿರಪರಾಧಿಗಳ ಮನೆಗಳನ್ನು ಆಕ್ರಮಿಸುವುದು. ಪುರುಷರನ್ನು ಕೊಂದು ಮಹಿಳೆಯರು ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಗುಲಾಮರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುವುದು, ಮನೆಗಳನ್ನು ದೋಚಿ ಬೆಂಕಿ ಹಚ್ಚುವುದು. ಗಂಡಂದಿರನ್ನು ಕೊಂದು ಹೆಂಡತಿಯರನ್ನು ಬಲವಂತವಾಗಿ ವಶಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು. ಅವರನ್ನು ಅತ್ಯಾಚಾರ ಮಾಡುವುದು, ಮಾರಾಟ ಮಾಡುವುದು. ಜನರನ್ನು ಮತಾಂತರ ಮಾಡುವುದು, ಅವರ ಕಟ್ಟಡಗಳನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸುವುದು, ದೇವಾಲಯಗಳು, ವಿಗ್ರಹಗಳು, ಗ್ರಂಥಗಳನ್ನು ಅಪಮಾನಿಸುವುದು, ನಾಶಪಡಿಸುವುದು ಇವೆಲ್ಲವೂ ಇಂದಿಗೂ ಅನೇಕ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಜಿಹಾದ್ನ ನೇರ ದೃಶ್ಯ!
ಯಾವುದೇ ತತ್ವದೀಕ್ಷೆ ಇಲ್ಲದೆ ಯಾವುದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮನೆಗಳನ್ನು ಆಕ್ರಮಿಸಿ ಪುರುಷರನ್ನು ಕೊಂದು ಮಹಿಳೆಯರು ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಗುಲಾಮರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದವರು ನಡೆಸಿದ ದರೋಡೆಗಳು! ಅನ್ಯರನ್ನು ಕೊಂದು, ಕಸಿದುಕೊಂಡು, ಬಲಪ್ರಯೋಗದಿಂದ ವಶಪಡಿಸಿಕೊಂಡ ದರೋಡೆ ಸಂಪತ್ತಿನಲ್ಲಿ (ಗನೀಮತ್) ಐದರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಭಾಗ ತನಗೆ ಬೇಕೆಂದು ಹಠ ಹಿಡಿದವರ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳೇ ಜಿಹಾದ್!
ಸೀತೆಯನ್ನು ಅಪಹರಿಸಿದ ರಾವಣನ ವಿರುದ್ಧ ಪತ್ನಿಯನ್ನು ಮರಳಿ ಪಡೆಯಲು ಶ್ರೀರಾಮ ನಡೆಸಿದ ಯುದ್ಧವೇ ರಾಮ ರಾವಣ ಯುದ್ಧ!
ಮಹಿಳೆಯರು ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಗುಲಾಮರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಲು ಹೇಳುವ ಸೆಮಿಟಿಕ್ ಯುದ್ಧಾಹ್ವಾನಗಳಿಂದ ಭಿನ್ನವಾಗಿ ಹತ್ತಾರು ಸಾವಿರ ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ದುರಿತಪೂರ್ಣ ಗುಲಾಮ ಜೀವನದಿಂದ ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಿದ ಮಹಾತ್ಮ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ. “ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಬಟ್ಟೆ ಬಿಚ್ಚುವಷ್ಟು ನಿಕೃಷ್ಟವಾಗಿದೆ ದಾಸಿಯ ಜೀವನ” ಎಂಬ ದುರ್ಯೋಧನನ ಜೀವನ ದೃಷ್ಟಿಯ ವಿರುದ್ಧ ಕೃಷ್ಣ ರಥವನ್ನು ನಡೆಸಿದ.
ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ದೊರೆತ ರಾಜ್ಯ ಮತ್ತು ಉಡುಗೊರೆಗಳನ್ನು ಬೇಡವೆಂದು ಹಕ್ಕುಳ್ಳವರಿಗೆ ರಾಜ್ಯ ಮತ್ತು ಸಂಪತ್ತನ್ನು ದಾನ ಮಾಡಿದ ಶ್ರೀರಾಮ-ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಮಾದರಿಗಳು ಮತ್ತು ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳೇ ಧರ್ಮಯುದ್ಧಗಳು ಅಥವಾ ಕ್ಷಾತ್ರಧರ್ಮ ಸಾಧನ!
ಇವೆರಡೂ ಹೇಗೆ ಸಮಾನವಾಗುತ್ತವೆ?!
ಶ್ರೀರಾಮ ಮತ್ತು ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ ಕಾಲದಂತೆ ಈ ಕಲಿಯುಗದಲ್ಲಿ ಧರ್ಮ ಸಂರಕ್ಷಣಾ ಕಾರ್ಯಗಳು ನಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ಆಗ ರಾವಣ, ಕಂಸ, ಜರಾಸಂಧ, ಶಿಶುಪಾಲ, ನರಕಾಸುರ, ಶಕುನಿ, ದುರ್ಯೋಧನ ಮುಂತಾದವರನ್ನು ಮಾತ್ರ ಎದುರಿಸಿದರೆ ಸಾಕಿತ್ತು, ಸಜ್ಜನರಿಗೆ. ಆಡಳಿತ ಬದಲಾವಣೆಯಿಂದಲೇ ಪರಿಹರಿಸಬಹುದಾದ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು! ಬಲವಾದ ಗುರುಪರಂಪರೆಗಳು, ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣ ಪರಂಪರೆ, ಸ್ವಾಭಿಮಾನವುಳ್ಳ ಜನತೆ ಎಲ್ಲವೂ ಅವರಿಗೆ ಸಹಾಯಕವಾಗಿದ್ದವು.
ಆದರೆ ಇಂದೋ?
ಸನಾತನಧರ್ಮ ಎಂಬ ಹೆಸರನ್ನು ಕೇಳಿರುವವರು, ಅದು ಏನೆಂದು ತಿಳಿದವರು ಕಡಿಮೆ! ಸನಾತನಧರ್ಮದ ಪಂಚಮಹಾಕರ್ತವ್ಯಗಳಾದ ಅಧ್ಯಯನ, ಅನುಷ್ಠಾನ, ಪ್ರಚಾರ, ಅಧ್ಯಾಪನ, ಸಂರಕ್ಷಣೆ ಇವುಗಳಿಗೆ ಸರಿಯಾದ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇಲ್ಲದ ದುಸ್ಥಿತಿ!! ನಮ್ಮ ದರ್ಶನ, ಇತಿಹಾಸ, ವರ್ತಮಾನ ಕಾಲದ ಬಗ್ಗೆ ನಿಖರವಾಗಿ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲು ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಕೊರತೆ!!! ಇವೆಲ್ಲವೂ ಇಂದು ನಾವು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿರುವ ಬಾಹ್ಯ ಮತ್ತು ಆಂತರಿಕ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಮೂಲ ಕಾರಣಗಳಾಗಿವೆ.
ಅಜ್ಞಾನ, ಪ್ರಮಾದ, ಅನೈಕ್ಯತೆ, ಈಶ್ವರ, ಗುರುಪರಂಪರೆಗಳು, ಸನಾತನಧರ್ಮ, ಸಂಸ್ಕೃತಿ, ರಾಷ್ಟ್ರ ಇವುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನಿಷ್ಠೆ ಮತ್ತು ಬದ್ಧತೆ ಇಲ್ಲದ ತೀವ್ರ ಸ್ವಾರ್ಥ, ಇಂದಿಗೂ ಇರುವ ಜಾತಿ ವೈರತ್ವ, ಅಂಧವಿಶ್ವಾಸ, ಅನಾಚಾರ, ದುರಾಚಾರ, ಅತಿಆಚಾರ, ಮಾಮೂಲ್ವಾದ, ಅಧಿಕೃತವಲ್ಲದ ಕೃತಿಗಳು ಮತ್ತು ಕಲ್ಟ್ಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವುದು ಇವುಗಳಿಂದ ಉಂಟಾದ ಆಂತರಿಕ ದೌರ್ಬಲ್ಯಗಳು.
ಸವಾಲುಗಳನ್ನು ಒಡ್ಡುವ ಬಾಹ್ಯ ಶತ್ರುಗಳು ಇಂದು ಸುಸಂಘಟಿತರು ಮತ್ತು ಅತಿಶಕ್ತಿಶಾಲಿಗಳು. ನಮ್ಮ ಸಹೋದರರನ್ನು ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಚಿಕ್ಕ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ತಮ್ಮ ಸ್ವಾಧೀನದಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದಿಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುವಂತೆ ಯೋಜಿತ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಕವಾದ ವಿವಿಧ ರೀತಿಯ ಬ್ರೈನ್ವಾಷಿಂಗ್ ಶಕ್ತಿಗಳ ವಿರುದ್ಧ ನಾವು ಹೋರಾಡಬೇಕಾಗಿದೆ. ತಳಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಇಂಡಾಕ್ಟ್ರಿನೇಷನ್ನ ಬಲಿಪಶುಗಳೇ “ಸನಾತನಧರ್ಮವನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡಬೇಕು” ಎಂದು ಹೇಳುವವರು ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಸಮರ್ಥಿಸುವ ಹಿಂದೂ ನಾಮಧಾರಿಗಳು. ಇವರು ಮೇಲ್ಮೈಯಲ್ಲಿರುವ ಕೆಲವು ಉದಾಹರಣೆಗಳು ಮಾತ್ರ!
ಸನಾತನಧರ್ಮ, ಸಂಸ್ಕೃತಿ, ರಾಷ್ಟ್ರ, ಮಹಾತ್ಮರು, ವಿಜ್ಞಾನಗಳು, ಜನತೆ – ಇವರನ್ನು ಯಾವುದಾದರೂ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂದಿಸಬೇಕು ಮತ್ತು ನಾಶಪಡಿಸಬೇಕು ಎಂಬುದು ಹಳೆಯ ಮತಾಧಿಪತ್ಯ ಚಿಂತನೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಬ್ರೈನ್ವಾಷಿಂಗ್ ಶಕ್ತಿಗಳ ದ್ವೇಷಪೂರಿತ ಮನಸ್ಸುಗಳಲ್ಲಿದೆ. ನಮ್ಮ ದೇಶವನ್ನು ಸರ್ವವಿಧದಲ್ಲಿ ನಾಶಪಡಿಸಬೇಕೆಂಬ ಉದ್ದೇಶವಿರುವ ಶತ್ರುದೇಶಗಳ ಸ್ತುತಿಪಾಠಕರನ್ನು ಸಹ ಈ ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಹುದು. ಇವರು ಒಂದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ತಲೆಮಾರುಗಳಿಗೆ ಆನುವಂಶಿಕ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಇತರರಿಗೆ ಸಾಂಕ್ರಾಮಿಕ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅತಿವೇಗವಾಗಿ ಹರಡುತ್ತಾರೆ.
ಲೋಕಕ್ಕೂ ಮಾನವೀಯತೆಗೂ ತೀವ್ರ ಬೆದರಿಕೆಗಳನ್ನು ಒಡ್ಡುವ ಬಾಹ್ಯ ಮತ್ತು ಆಂತರಿಕ ಶತ್ರುಗಳ ವಿರುದ್ಧದ ಧರ್ಮಯುದ್ಧವನ್ನು, ಈ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಜಯಂತಿ ದಿನದಂದು ನಾವು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಬೇಕು. ಈ ಹೋರಾಟವು ಆಯುಧಗಳಿಂದಲ್ಲ, ವಿಚಾರಗಳಿಂದ ಎಂದು ಮರೆಯಬೇಡಿ.
ದೇವಾಲಯ ದರ್ಶನ, ಕಾಣಿಕೆ, ಪೂಜೆ, ಆಚರಣೆಗಳು, ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ವಿಗ್ರಹಕ್ಕೆ ಪುಷ್ಪಮಾಲೆ ಅರ್ಪಿಸುವುದು, ಪುಷ್ಪಾಂಜಲಿ ಸಮರ್ಪಿಸುವುದು ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ನಮ್ಮ ಈಶ್ವರಭಕ್ತಿ ಸೀಮಿತವಾಗಬಾರದು. ಗುರುವಾಯುರಪ್ಪನಿಗೆ ಚಿನ್ನದ ಕಿರೀಟ, ಇನ್ನೋವಾ ಕಾರು, ಫ್ಲಾಟ್ ಮತ್ತು ಚಿನ್ನತುಲಾಭಾರವನ್ನು ಅರ್ಪಿಸುವುದು ಮಾತ್ರ ಈಶ್ವರ ಸಮರ್ಪಣೆಯಲ್ಲ.
ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು ಯಾವುದಕ್ಕಾಗಿ ಅವತರಿಸಿದನೋ – ಸನಾತನಧರ್ಮ ಸಂರಕ್ಷಣೆ ಎಂಬ ಈ ಪುಣ್ಯ ಕಾರ್ಯದಲ್ಲಿ ನಾವು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳೋಣ. ಇದೇ ನಿಜವಾದ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಆರಾಧನೆ. ಈ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟಿನ ಸಮಯದಲ್ಲಿಯಾದರೂ ಎಲ್ಲಾ ಸಜ್ಜನರು ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯಗಳನ್ನು ಮರೆತು ಒಗ್ಗಟ್ಟಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವ ಸದ್ಭಾವನೆಯನ್ನು ತೋರಿಸಬೇಕೆಂದು ವಿನಂತಿಸುತ್ತೇನೆ.
ಸನಾತನಧರ್ಮದ ವಿರುದ್ಧ ವಿವಿಧ ವಿಭಾಗಗಳಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಟೀಕೆಗಳು, ಸಂದೇಹಗಳು, ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು, ತಪ್ಪು ತಿಳುವಳಿಕೆಗಳು, ದುರ್ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಗಳು, ದುಷ್ಪ್ರಚಾರಗಳು, ಹಾಸ್ಯಗಳು, ವಿಚಾರ ಮಾಲಿನ್ಯಗಳು ಇವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಅತ್ಯಂತ ತಾಳ್ಮೆಯಿಂದ, ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಎದುರಿಸಿ, ಸಂವಾದಗಳ ಮೂಲಕ ಸಾವಿರಾರು ಜನರನ್ನು ಸರಿಯಾದ ದಿಕ್ಕಿಗೆ ತಲುಪಿಸಿದ ಸಂಸ್ಥೆಯೇ ಆರ್ಷವಿದ್ಯಾಸಮಾಜಂ.
ಬ್ರೈನ್ವಾಷಿಂಗ್ ಶಕ್ತಿಗಳ ಪ್ರಭಾವಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗಿ ರಾಷ್ಟ್ರವಿರೋಧಿಗಳು ಮತ್ತು ಹಿಂದೂ ದ್ವೇಷಿಗಳಾಗಿ ಮಾರ್ಪಟ್ಟವರಿಗೆ ಸತ್ಯವನ್ನು ಮನವರಿಕೆ ಮಾಡಿಕೊಡುವುದು ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ, ಅವರಲ್ಲಿ ಕೆಲವರನ್ನು ಸನಾತನಧರ್ಮ ಸಂರಕ್ಷಣಾ ಪಥದಲ್ಲಿ ಪೂರ್ಣಾವಧಿ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದ ಯಶಸ್ವಿ ಇತಿಹಾಸ ಹೊಂದಿರುವ ಸಂಸ್ಥೆ! ಅಳುವ ಪೋಷಕರು, ಸ್ನೇಹಿತರು, ಸಂಬಂಧಿಕರು, ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು, ಆಶ್ರಮಗಳು, ಪೊಲೀಸ್ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು, ವಕೀಲರು, ನ್ಯಾಯಾಧೀಶರ ಸಲಹೆಗಳನ್ನು ಸಹ ತಿರಸ್ಕರಿಸಿ ಜಿಹಾದಿಗಳಾಗಲು ಹೊರಟವರನ್ನು (ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮವನ್ನು ಕಲಿಯಲು ಬಂದವರನ್ನಲ್ಲ!) AVS ರಕ್ಷಿಸಿದೆ.
ಬಾಹ್ಯ ಮತ್ತು ಆಂತರಿಕ ಎಲ್ಲಾ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಕಾರಣವನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿದು ಪರಿಹರಿಸುವುದೇ ಸರಿಯಾದ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಎಂದು AVS ಗುರುತಿಸುತ್ತದೆ. ಮೊದಲೇ ಹೇಳಿದಂತೆ, ಸ್ವಾಧ್ಯಾಯರಾಹಿತ್ಯವೇ ಎಲ್ಲಾ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಮೂಲ ಕಾರಣ. ಅದನ್ನು ನಿವಾರಿಸದೆ ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ಖಂಡಿಸುವುದರಿಂದ ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲ. ಈ ವಿಧಾನ ಆರ್ಷ ವಿದ್ಯಾ ಸಮಾಜಕ್ಕಿದೆ.
ಪಂಚಮಹಾಕರ್ತವ್ಯಗಳನ್ನು ವ್ಯವಸ್ಥಿತವಾಗಿ ಮತ್ತು ವೈಜ್ಞಾನಿಕವಾಗಿ ನಿರ್ವಹಿಸಲು ಧರ್ಮಪ್ರಚಾರಕ ಯೋಜನೆ (ಪೂರ್ಣಾವಧಿ ಕಾರ್ಯಕರ್ತ – ಮಿಷನರಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ) ಯನ್ನು ಆರ್ಷ ವಿದ್ಯಾ ಸಮಾಜಂ ರೂಪಿಸಿದೆ. ಇಂದಿನ ಬಾಹ್ಯ ಮತ್ತು ಆಂತರಿಕ ಎಲ್ಲಾ ಬೆದರಿಕೆಗಳ ಕಾರಣಗಳನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿದು ಎದುರಿಸಲು ಮತ್ತು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಪರಿಹರಿಸಲು ಇದು ಸಿದ್ಧೌಷಧವಾಗಿದೆ. “ದಶತಲ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳ ಮೂಲಕ ಪಂಚಮಹಾಕರ್ತವ್ಯಗಳನ್ನು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ನಿರ್ವಹಿಸಬೇಕು” ಎಂಬುದು ವ್ಯವಸ್ಥಿತವಾಗಿ ಸಿದ್ಧಪಡಿಸಿದ ಈ ಅನನ್ಯ ಯೋಜನೆಯ ಗುರಿಯಾಗಿದೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಲು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ವಿನಮ್ರವಾಗಿ ವಿನಂತಿಸುತ್ತೇವೆ.
ಆರ್ಷ ವಿದ್ಯಾ ಸಮಾಜಂ
Aacharya K R Manoj